My big adventures

In pappa’s handen ben ik te wereld gekomen, om vervolgens snel ook mijn mamma te zien. De zusters zeiden dat zij een topteam zijn, dat ga ik komende jaren merken.

Cumlaude geslaagd met de Apgar score.. Maar dat is logisch natuurlijk!
Suikerwaarde was wat laag, dit had ik alweer snel onder controle.
Mijn continue gekreun baatte de arts zorgen, waardoor pappa en ik werden meegenomen naar de couveuse afdeling.
Hier kreeg ik een aantal uur via een neusbrilletje flow toegediend. Het bleek niet mijn flow te zijn. Wat beter werkte was de CPAP, een continue positieve luchtwegdruk. Dat voelde fijn! Ondanks de olifantenneus, zoals Daimy het noemde.
Anderhalve dag lag ik aan allerlei toeters en bellen.
Toen besloot ik tijdens verschoning te bewijzen dat ik echt wel zonder kan. Vanaf dat moment ging ik weer even terug aan de flow.

Heerlijk was het moment dat alle slangetje van mij afgingen. Pappa en mamma hebben een tijdje naar mij staan kijken, pappa heel verliefd en mamma een stuk minder zorgelijk.
Nog een dagje in de couveuse en toen mocht ik eindelijk in de kleren.
Wat hebben pappa en mamma een tijdje trots naar mij staan kijken.
Snap ik ook wel...

Dinsdag mocht ik eindelijk zien wat mijn (t)huis is en heb ik kennisgemaakt met kraamhulp Ina.
Goede keus van mijn pappa en mamma!
Hielprik en Gehoortest ook al achter de rug. Met mijn gehoor is niets mis. Of ik kan luisteren... Is voor jullie een vraag, voor mij een weet!

Kortom: ik ben dus thuis en mocht je nu schieuwnierig naar mij zijn... App gerust mijn pappa voor een date.
Wie weet zie ik je snel?